خانم های باردار در زمان بارداری چه خوراکی هایی و چه ویتامین هایی باید مصرف نمایند؟

جنيني كه در رحم‌تان جاخوش كرده، نيازهاي تغذيه‌اي ويژه‌اي دارد كه قرار است از طريق غذايي كه شما مي‌خوريد تامين شود. از طرف ديگر حضورش باعث مي‌شود نياز خود شما هم به بعضي از ويتامين‌ها و مواد معدني بيشتر شود تا بتوانيد سلامتي‌تان را حفظ كنيد.

ویتامین های مورد نیاز در دوران بارداری:
اسيد فوليك ویتامین مورد نیاز دوران بارداری
اسيد فوليك از خانواده ويتامين B است كه نياز به آن در دوران بارداري بيش از هر وقت ديگري است، البته شما بايد خوردن اسيد فوليك را سه تا چهار ماه قبل از بارداري شروع كنيد چون اين ويتامين در ماه اول بارداري باعث بسته شدن لوله‌هاي عصبي جنين مي‌شود. در اين زمان خيلي از خانم‌ها حتي از باردار بودن خودشان هم خبر ندارند چه برسد به اينکه بخواهند اسيد فوليك بخورند.

كمبود اسيد فوليك در مادران باردار با خطر تولد نوزاد با وزن پايين يا زايمان زودرس همراه است، همچنين مي‌تواند در همان ماه‌هاي اوليه بارداري منجر به اختلالات لوله عصبي جنين شود.

منابع اسيد فوليك: حبوبات، آب پرتقال، سبزيجات برگ سبز تيره، جوانه گندم، سويا، بادام و بادام زميني.

برای کنترل ویار بارداری ويتامين B6   مصرف کنید
نياز به ويتامين B6 در بارداري آنقدر زیاد نیست كه بخواهيد مكمل آن را مصرف كنيد اما بد نيست بدانيد كه در موارد تهوع و استفراغ شديد مي‌توان از اين ويتامين براي كنترل علائم استفاده كرد، البته فقط با دستور پزشك.

منابع ويتامين B6: سبزيجات تازه، گوشت و غلات سبوس دار

ويتامين D برای جذب کلسیم در بارداری ضروری است
ويتامين D براي جذب كلسيم ضروري است به همين خاطر به مادران باردار توصيه مي‌شود در اين دوران هم به اندازه كافي در معرض نور آفتاب قرار بگيرند و هم منابع خوراكي ويتامين D را مصرف كنند، چون اگر بدن‌شان با كمبود اين ويتامين مواجه شود سطح كلسيم خون نوزاد پايين آمده و استخوان‌ها و دندان‌هايش خوب شكل نمي‌گيرد.

منابع ويتامين D: شيرغني شده، ماهي تن، زرده تخم‌مرغ و روغن كبد ماهي.

دریافت میزان ویتامین C در بارداری

در دوران بارداري نياز شما به ويتامين C، فقط كمي بيشتر از دوران قبل از بارداري است و با نوشيدن يك ليوان آب پرتقال، خوردن نصف فلفل دلمه‌اي قرمز يا يك عدد كيوي تامين مي‌شود. بعضي از مطالعات هم نشان داده كه كمبود ويتامين C خطر پره اكلامپسي را در بارداري بالا مي‌برد كه البته اگر رژيم غذايي سالمي داشته باشيد و هر روز ميوه و سبزي تازه بخوريد با  كمبود ویتامین C  مواجه نمي‌شويد.

منابع ويتامين C: مركبات، كيوي، فلفل دلمه‌اي، فلفل شيرين، انبه، گوجه‌فرنگي و…

نیاز جنین به كلسيم
جنين شما كه در رحم‌تان در حال رشد است به كلسيم نياز دارد تا بتواند قلب، استخوان، مفصل و شبكه عصبي سالمي داشته باشد بنابراين اگر در اين دوران به اندازه كافي كلسيم دريافت نكنيد جنين از ذخاير استخواني شما استفاده مي‌كند و اين مسئله مي‌تواند بعد يا در حين بارداري براي‌تان دردسرساز شود. مصرف چهار واحد لبنيات ـ هر واحد شامل يك ليوان شير يا ماست يا دو ليوان دوغ ـ نياز شما به كلسيم را در دوران بارداري برطرف مي‌كند.

منابع كلسيم: شير و لبنيات كم‌چرب، سبزيجات برگ سبز تيره ازجمله كلم‌پيچ، غذاهاي دريايي، اسفناج، كرفس، جعفري، شلغم و. . .

مصرف زياد ويتامين A مي‌تواند باعث نقص جنين شود

مراقب اين ويتامين باشيد!
اگر قبل از بارداري كمبود اين ويتامين را نداشتيد، ذخائر بدني‌تان براي اين دوران كافي خواهد بود و نيازي به دريافت مكمل براي اين ويتامين نخواهيد داشت، پس سلامت جنين خود را با مصرف اين مكمل‌ها به خطر نيندازيد.

مصرف زياد ويتامين A مي‌تواند باعث نقص جنين شود. به همين دليل پزشكان مگر در موارد خاص، توصيه مي‌كنند كه نه سراغ مكمل‌هاي ويتامين A برويد و نه در خوردن غذاهايي كه اين ويتامين را در خود دارند زياده‌روي كنيد.

ويتامين A در منابع حيواني مثل روغن كبد ماهي، جگر، شير و لبنيات و كره وجود دارد اما خوردن انبه، كدوحلوايي، نارنگي، هويج، هلو، زردآلو، موز و طالبي هم مي‌تواند به بالا رفتن سطح اين ويتامين در بدن‌تان منجر شود.

نکاتی راجع به مصرف مکمل های ویتامین در بارداری
• بهتر است مكمل‌تان را با يك ليوان آب و نه شير بخوريد تا جلوي جذب بعضي از مواد معدني گرفته نشود.

• به خاطر تشديد يبوست مصرف مكمل آهن‌تان را قطع نكنيد بلكه ميوه، سبزي و فيبر بيشتري مصرف كنيد و به اندازه كافي آب بنوشيد.
• اگر بعد از مصرف مكمل حالت تهوع‌تان تشديد شد، با پزشك معالج خود مشورت كنيد تا نوع آن را براي شما عوض كند. برخي از خانم‌هاي باردار مكمل‌هايي را كه به شكل مايع يا جويدني هستند بهتر از قرص‌هايي كه بايد قورت داده شوند، تحمل مي‌كنند.

• خوردن قرص آهن در بارداري با معده خالي، تهوع را تشديد مي‌كند.
• قرص آهن اگر بين دو وعده غذاي اصلي و با يك اسنك كوچك غني از ويتامين C مصرف شود، بيشتر جذب بدن‌تان خواهد شد.

•  نياز خانم‌ها به آهن در دوران بارداري بيشتر مي‌شود، اما خبر خوب اين است كه جذب اين ماده معدني هم در اين دوران افزايش پيدا مي‌كند، هرچند بعضي از متخصصان تغذيه و زنان و زايمان از مراجعه‌کننده خود مي‌خواهند كه در سه ماهه دوم و سوم بارداري قرص آهن بخورد تا نه خودش و نه جنين كمبود آهن پيدا نكنند. گوشت، مرغ، ماهي، سبزيجات برگ سبز تيره، نخودفرنگي و  اسفناج از جمله منابع آهن هستند.

منبع:topnaz.com

در ترکیب گوجه سبز مقادیر زیادی پتاسیم و فلور هم وجود دارد که فلور در سلامت دندان ها موثر است و پتاسیم هم در کارکرد بافت عضلانی و عضله قلب تاثیر بالایی دارد. چغاله بادام می تواند به عنوان یک میان وعده نسبتا بی ضرر به خصوص برای بچه هایی که به تنقلات پر کالری علاقه زیادی دارند به شمار رود.
گوجه سبز و چغاله بادام از آن دست نوبرانه های بهاری هستند که به رغم گرانی این روزهای قیمتشان، از خوردن آنها نمی توان گذشت.

گرچه طعم گوجه سبز و چغاله بادام با همراهی نمک وصف ناپذیر است و میل فراوانی برای خوردن آنها ایجاد می شود، اما در کنار فواید آنها، زیاده روی در این امر، مشکلاتی را به همراه دارد و سیستم گوارشی را به دردسر می اندازد.

دکتر هاشمی به سوالاتی درباره این میوه های نوبرانه و اینکه چه میزان از این میوه ها را در برنامه غذایی روزانه داشته باشیم و با چقدر نمک آنها را مصرف کنیم پاسخ می دهد.

وی در این نوشتار، خوردن این میوه ها را از این نظر که بافت های فیبری آنها هنوز برای هضم و جذب، مناسب دستگاه گوارش نیستند، چندان قابل توصیه نمی داند.
به اندازه بخورید
معمولا نارس بودن فیبر موجود در این میوه ها می تواند مشکلات سوءهاضمه همچون دل درد، دل به هم خوردگی و نفخ بدنبال داشته باشد.

فیبرهای میوه های نارس به دلیل نوع رژیم غذایی که داریم قابلیت هضم شدن در بدن را ندارند و به همین دلیل است که خوردن آنها معمولا بدون ضرر نیست.

بهتر است چغاله بادام در مقدار بسیار کم و به تدریج در اختیار کودکان قرار گیرد‎
البته چغاله بادام تا حدی از این قاعده مستثنا است. هر چند که مصرف زیاده از حد آن هم بطور قطع می تواند مشکلاتی بدنبال داشته باشد.

چغاله بادام می تواند به عنوان یک میان وعده نسبتا بی ضرر(البته نه ثابت و همیشگی) به خصوص برای بچه هایی که به تنقلات پر کالری علاقه زیادی دارند به شمار رود.

چغاله بادام را نشسته نخورید
در مورد چغاله بادام آنچه بسیار اهمیت دارد، حتی گاهی بیشتر از مقدار مجاز خوردن آن، بحث گند زادیی و بهداشتی شدن آن است. چغاله بادام اغلب توسط دستفروش ها فروخته می شود.

این فروشنده ها معمولا سطح آن را مرطوب می کنند تا تازه تر به نظر بیاید و در عین حال مشتری بیشتری هم جذب کند.

اما موضوع اصلی اینجاست که مطمئن نیستیم آبی که مدام روی چغاله بادام ها ریخته می شود چطور و از کجا تهیه شده است. به همین دلیل باید درست مثل باقی میوه ها که پوست شان خوراکی است قبل از مصرف کاملا ضدعفونی و شست و شو شود.

چون همین آب آلوده می تواند منبع بسیاری از آلودگی های میکروبی باشد.

به عبارت دیگر نباید تحت هیچ شرایطی چغاله بادام را قبل از شست وشو خورد.

چقدر چغاله بادام بخوریم؟
در مورد چغاله بادام هم درست مثل همه مواد خوراکی دیگر نمی شود یک نسخه واحد برای همه پیچید.

هر فرد بنا به شرایط جسمانی و بویژه شرایط دستگاه گوارشی بگونه خاصی باید با این نوبرانه بهاری کنار آید.

افرادی که از نظر سیستم گوارشی با مشکل خاصی روبرو نیستند بطوریکه دستگاه گوارش آنها می تواند با هضم این خوراکی کنار بیاید، می توانند به اندازه نصف لیوان یا یک کاسه کوچک ماست خوری، چغاله بادام بخورند.

البته دقت کنید، این مقدار برای مصرف هر روز نیست! به عبارت دیگر اگر مشتری دائم چغاله بادام هستید، خیلی کمتر از این مقدار را باید درنظر بگیرید. در مورد افرادی که مشکلات گوارشی دارند، وضع بگونه دیگری است.
این افراد گاهی بطور کلی باید از خوردن این میوه منع شوند چون سیستم گوارشی آن ها توانایی هضم چغاله بادام را ندارد.

درمورد بچه ها هم که معمولا از طرفداران سرسخت چغاله بادام هستند، باید در خوردن آن محتاط باشند.

ممکن است سیستم گوارش کودکان به خصوص بچه هایی که قرار است برای نخستین بار با چغاله بادام کنار آید در هضم این میوه دچار مشکل شود و سنگینی آن، آنها را اذیت کند.

بنابراین بهتر است چغاله بادام در مقدار بسیار کم و به تدریج در اختیار آنها قرار گیرد نه یک باره و به اندازه بزرگترها.

چغاله بادام جایگزین بادام نیست
خیلی از علاقه مندان به چغاله بادام (این میوه نوبرانه) به اندازه بادام رسیده حساب باز می کنند این در حالیست که این، مقایسه ای کاملا مردود است.

بادام رسیده جزو خشکباری است که خواص زیادی دارد آن هم به لحاظ روغن، کلسیم، آهن و مواد معدنی که به طور طبیعی در آن موجود است.

اما چغاله بادام، میوه نارس بادام است و بالطبع نمی تواند همه خواص بادام را داشته باشد. چغاله بادام از نظر خواص نسبت به بادام رسیده در سطح پایین تری قرار دارد، بنابراین نمی تواند جایگزینی برای بادام به شمار برود.

گوجه سبز و یک دنیا خاصیت
گوجه سبز یکی دیگر از خوراکی های این فصل است که در مقایسه با چغاله بادام خواص بیشتری دارد.

گوجه سبز منبع خوبی از ویتامین سی و گروهی از ویتامین های بی است.

ویتامین سی در افزایش ایمنی بدن و افزایش بافت های هم بند نقش بسزایی دارد و ویتامین های گروه بی هم می توانند به کاهش استرس ها و سلامت سیستم عصبی بدن ما کمک کنند.

مقدار مصرف گوجه سبز به عوامل مختلفی بستگی دارد‎
در ترکیب گوجه سبز مقادیر زیادی پتاسیم و فلور هم وجود دارد که فلور در سلامت دندان ها موثر است و پتاسیم هم در کارکرد بافت عضلانی و عضله قلب تاثیر بالایی دارد.

گوجه سبز به عنوان میوه ای که خاصیت آنتی اکسیدانی دارد، می تواند خاصیت ضد سرطان و پیشگیری از پیری سلولی و حتی مقداری اثر کاهنده در چربی های خون داشته باشد.

چقدر گوجه سبز بخوریم؟
مقدار مصرف گوجه سبز به عوامل مختلفی بستگی دارد.

یک عامل مهم همان وضعیت گوارشی افراد است. به هر حال گوجه سبز هم یک میوه نارس است و خوردن بیش از حد مجاز آن می تواند در فرد، سوءهاضمه، کرامپ های شکمی و نفخ را به وجود آورد اما از طرف دیگر از آنجا که گوجه سبز قند پایینی دارد میوه کم ضرری است.

یکصد گرم گوجه سبز، حدود 40 کیلو کالری انرژی دارد و به همین دلیل می شود به عنوان یکی از میان وعده ها روی آن حساب کرد اما با درنظر گرفتن این نکته که مقدار مناسب گوجه سبز در هر روز به میزان نصف لیوان تا یک لیوان گوجه سبز است.

در مصرف گوجه سبز مثل چغاله بادام نکته ای که خیلی مهم است و باید نسبت به آن توجه داشت ضدعفونی کردن آن است. گوجه سبز هم جزو میوه هایی است که با پوست خورده می شود و در مورد تمام میوه هایی که با پوست خورده می شوند، ضد عفونی کردن قبل از مصرف نکته بسیار قابل اهمیتی است که حتما باید رعایت شود.

کم نمک بخورید
نمک جزء لاینفک چغاله بادام و گوچه سبز است. اصلا یکی از دلایلی که این میوه های نارس مورد توجه اغلب مردم قرار می گیرد همراه شدن آنها با نمک است. این درحالیست که مقدار نمکی که معمولا با هر وعده چغاله بادام و گوجه سبز خورده می شود خیلی بیشتر از نیاز روزانه ما به نمک (یک قاشق چایخوری در روز) است.

معمولا افراد، چغاله بادام را می گیرند همان جا نمک می زنند و شروع به خوردن می کنند که این، رفتاری کاملا اشتباه است، آن هم به این دلیل که این میوه هنوز ضد عفونی نشده است و دلیل بعدی اینکه همین نمک زیاد می تواند زمینه ساز عوارضی مثل فشار خون بالا و مشکلات قلبی در آنها شود.

ضرورت توجه به مقدار نمکی که با این خوراکی ها خورده می شود در کودکان معمولا باید بیشتر از بزرگترها باشد.

بهتر است دقت کنید بچه ها بدون نمک یا با حداقل نمک بخورند.

آن هم به دو دلیل؛ اول اینکه عوارض خوردن نمک زیاد، گریبانگیر آنها نشود و دیگر اینکه با همین مراقبت های ساده، ذائقه شان به خوردن غذاهای کم نمک عادت کند.

هضم خورش چغاله بادام راحت تر است
خیلی از طرفداران چغاله بادام گاهی آن را به صورت خورش و گاهی ترشی می خورند.

به هر حال وقتی یک خوراکی در فرآیند پخت وپز یا نگهداری طولانی مدت قرار می گیرد خواصش تغییر می کند.

این تغییر گاهی خوب است اما گاهی هم به ضرر ارزش غذایی آن ماده غذایی تمام می شود.

پخته شدن چغاله بادام به هضم بهتر آن کمک میکند‎
به هر حال پخته شدن چغاله بادام، هضم آن را ساده تر می کند یا ترشی آن، بافت های سلولزی را تا اندازه ای سست تر می کند و باعث می شود در دستگاه گوارش، هضم آسان تری داشته باشد اما همین فرآیند پخت، مواد معدنی به خصوص مواد معدنی محلول در آب چغاله بادام را تحت تاثیر قرار می دهد بطوریکه مقدار زیادی از ویتامین سی چغاله بادام تحت این فرآیند از بین می رود.

همراه با گوجه سبز آب بخورید
گوجه سبز مقادیر زیادی اگزالات دارد و می تواند در سیستم کلیوی بدن تجمع و سنگ های ادراری تولید کند.

کسانی که سابقه سنگ هایی از جنس اگزالات دارند بهتر است در خوردن گوجه سبز احتیاط کنند.

از طرف دیگر افراد دیگری هم که به خوردن گوجه سبز آن هم به مقدار زیاد علاقه دارند بهتر است همراه با آن مقداری هم آب بخورند تا اگزالات موجود در گوجه سبز رفع شود و با تولید سنگ های ادراری برای آنها ناراحتی ایجاد نکند.

منبع:topnaz.com

یک آلرژی ساده ممکن است در صورت حاد شدن به بروز برخی بیماری ها مانند آسم و اگزمای پوستی منجر شود.

با فرارسیدن بهار، زیبایی های چشم نواز طبیعت به اوج خود می رسند، اما اگر شما هم گرفتار حساسیت و آلرژی فصلی باشید با رسیدن این فصل چندان خوشحال نمی شوید زیرا علایمی همچون عطسه های متوالی و شدید، آبریزش بینی و اشک، گرفتگی صدا و… آن چنان شما را آزار می دهند که دیگرعلاقه ای به گشت و گذار در طبیعت ندارید.

حساسیت یا آلرژی، واکنش و عکس العمل شدید سیستم ایمنی بدن نسبت به یک جسم خارجی مانند گرده گل است که در شرایط عادی به هیچ وجه مضر و زیان آور نیست. همین موادی که بعضی ها را به حساسیت دچار می کنند، ممکن است در شرایط مساوی، در بدن افراد دیگر هیچ گونه واکنشی را به دنبال نداشته باشند.

ماده حساسیت زا یا آلرژن ماده ای است که باعث بروز واکنش های آلرژیک در انسان می شود. سیسستم ایمنی بدن برخی افراد این مواد را به عنوان یک جسم خارجی و خطرناک شناسایی کرده و سریعاً نسبت به آن واکنش نشان می دهد. ازجمله متداول ترین آلرژن ها یا موادی که باعث بروز حساسیت می شوند می توان به برخی مواد شیمیایی مانند شوینده ها، گیاهان و گرده گل ها، برخی داروها، بعضی از مواد غذایی، مو و پشم حیوانات، گرد و غبار، مواد معطر، دود سیگار، برخی مواد آرایشی، بدلی جات و یا عوامل فیزیکی مانند سرما، گرما و نور اشاره کرد.

یک آلرژی ساده ممکن است در صورت حاد شدن به بروز برخی بیماری ها مانند آسم و اگزمای پوستی منجر شود. این بیماری ها ممکن است در ابتدا یک حساسیت ساده باشند که به مرور زمان تبدیل به یک مشکل حاد تنفسی و پوستی شده اند.

سیستم ایمنی بدن افراد مبتلا به آلرژی هنگامی که در معرض یک آلرژن قرار می گیرند، جسم خارجی را شناسایی کرده و نسبت به آن واکنش نشان می دهد. در اثر این واکنش، سلول های ایمنی  ماده ای به نام هیستامین را آزاد می کنند. هیستامین ماده ترشحى درون‌ ریزى است که با تحریک اعصاب، پیام را در سراسر بدن منتشر مى ‌کند. حالتى که موجب آشفتگى و برانگیختگى سیستم ایمنى مى‌ شود و با خارش، سوزش و التهاب چشم، التهابات و خارش پوست، آبریزش بینی، اشک، سرفه، عطسه، تنگی نفس، جوش، کهیر و …. همراه است. این علائم به نوع آلرژن بستگی دارد و در افراد مختلف متفاوت است.

داروهای آنتی هیستامین به طور موقت، ‌شدت برانگیختگى سیستم ایمنى را کاهش مى‌ دهند و فرد را کمى آرام مى ‌کنند. اما تا زمانى که فرد در تماس با آلرژن است و این ماده وارد بدن مى ‌شود تحریک سیستم ایمنى ادامه خواهد داشت.

در حال حاضر اغلب آلرژی ها را می توان از طریق آزمایش های مختلف تشخیص داد و علایم آنها را کنترل نمود. با این وجود برخی واکنش های آلرژیک بسیار جدی و خطرناک بوده و حتی می توانند زندگی فرد را به خطر بیاندازند. به عنوان مثال گاهی عکس العمل بسیار شدید سیستم دفاعی بدن نسبت به ماده حساسیت زا، باعث بروز شوک آلرژیک می شود که می تواند در مدت 15 دقیقه فرد را از بین ببرد.

آلرژی فصلی یکی از شایع ترین انواع  آلرژی هاست ، این نوع از آلرژی در بهار شایع تر است که با شروع این فصل و هم زمان با گرده افشانی گیاهان آغاز و در تماس فرد با گرده ها تشدید می شود و ممکن است تا اواخر تابستان هم ادامه داشته باشد و معمولا با پایان گرده افشانی گیاهان و یا تماس کمتر با عوامل حساسیت زا، علایم بیماری کاهش می یابد. پزشکان بر این باور هستند که حساسیت فصلی  در بهار شایع‌تر است اما فصل ابتلا به این بیماری برای افراد مختلف و همچنین شدت ابتلا به این بیماری متفاوت است. برخی از افراد  به طور خفیف در تمام طول سال درگیر این بیماری هستند. بر اساس نظر متخصصان، آلرژی بهاری یک بیماری ژنتیکی است که هنوز درمان قطعی ندارد و بهترین درمان آن، دوری جستن از عوامل آلرژی زا است.

برای درمان و کاهش عوارض آلرژی دو راه عمده وجود دارد:
یک روش کاهش واکنش سیستم ایمنی بدن به مواد حساسیت زاست که در این راستا بررسی شدت بیماری و دارو درمانی به عهده پزشک می باشد.  روش دوم که بهترین راه برای مهار آلرژی است پرهیز از آلرژن ها یا همان عوامل حساسیت زاست.
گرچه پرهیز از تماس با مواد حساسیت زا دشوار است اما با روش هایی که در ادامه بیان می شوند می توان تا حدودی واکنش های آلرژیک را کنترل نمود:

• در کسانی که به گرده گیاهان آلرژی دارند، بستن پنجره ها و اجتناب از فضای باز به ویژه در هنگام  صبح و شب که گرده گیاهان در هوا پراکنده می باشند،  کمک کننده است. اگر برای رفتن به مدرسه، دانشگاه و محل کار و انجام کارهای روزانه به ناچار باید از محیط بسته خارج شوید برای کاهش تماس با آلرژن ها حتما از ماسک و عینک آفتابی استفاده کنید. در هنگام رانندگى نیز پنجره هاى اتومبیل خود را بسته نگه دارید. تا جایی که می توانید فعالیت های خود را به اواسط روز موکول کنید تا کمتر در معرض آلرژن ها باشید.

• خانه را مرتب گردگیری کنید و از جارو کشیدن فرش ومبلمان برای گرفتن گرد و خاک روی آنها غافل نشوید.

•  هر از چند گاه تمام ملحفه‌های تخت خود را بشویید و مقابل آفتاب خشک کنید.

• با کفش وارد خانه نشوید و یک جاکفشی بسته را به نگهداری از کفش ها اختصاص دهید.

• پس از پایان كار روزانه، بدن (خصوصاً موها) و لباسهایتان را بشویید تا امكان حضور گرده هاى حساسیت زا درمحل خواب و زندگیتان به حداقل برسد.

• در رژیم غذایی خود میوه ها و سبزیجات را فراموش نکنید. متخصصان معتقدند که رژیم غذایی مدیترانه ای که سرشار از میوه ها، سبزیجات، روغن زیتون و ماهی است در بهبود علایم آلرژی نقش موثری ایفا می کند. ماهی به دلیل دارا بودن اسیدهای چرب امگا-3 و خاصیت ضد التهابی این اسیدهای چرب، در کاهش التهاب سینوس ها و بهبود علایم آلرژی موثر است.

• سعی کنید تا رطوبت محیط پیرامون خود را افزایش دهید. میزان رطوبت هوای خانه و محیط کار خود را می توانید با استفاده از یک دستگاه بخور افزایش دهید. به ویژه استفاده از دستگاه بخور در هنگام شب می تواند خواب راحت تری را برای شما به همراه داشته باشد چرا که راحت تر تنفس می کنید.

•  دوش گرفتن روزانه با آب گرم و هر بار به مدت 10 دقیقه و یا استفاده از سونای بخار به شما در کاهش عوارض آلرژی کمک می کند، بخار آب گرم برای باز شدن مجرای بینی مفید است.

•  در منزل، ماشین و محل کارتان از دستگاه‌های تهویه هوا استفاده کنید و هوا را تمیز نگه دارید.

• در فصل بهار مصرف غذاهای تند و ادویه دار را به حداقل برسانید.

• اگر سیگار می کشید یادتان باشد که این عادت نامناسب علایم آلرژی فصلی را در شما دو چندان می کند، بنابراین از سیگار و محیط های آلوده به دود سیگار دوری کنید.

منبع:topnaz.com